Ciąża u Yorkshire Terrier

Ciąża trwa 58-65 dni. W pierwszej połowie ciąży york zacho­wuje się normalnie; dopiero po upływie 30 dni od chwili zapłod­nienia robi się bardziej spokojna, porusza się stateczniej, unika skoków, więcej śpi, nabiera większego apetytu.

Poczynając od piątego tygodnia ciąży stopniowo zwiększa się objętość brzucha, nabrzmiewają gruczoły mleczne. Po 45 dniach wzmaga się apetyt suki, dochodzi też do tego, że zwierzę ma nudności. Na kilka dni przed porodem z gruczołów mlecznych może zacząć płynąć mleko. Niektóre yorki na dzień przed poro­dem przestają przyjmować pokarm lub jedzą bardzo niewiele.

W pierwszej połowie ciąży poza zwiększeniem ilości spacerów nie trzeba wprowadzać żadnych zmian. W drugiej połowie należy chronić zwierzę podczas spacerów przed ewentualnymi uderze­niami. W tym okresie nie można myć zwierzęcia. Trzeba również zadbać o to, aby pokarm zawierał dostateczną ilość składników mineralnych i witamin 

W oczekiwaniu na poród należy przygotować przyszłej matce zaciszne legowisko, w którym mogłaby czuć się bezpiecznie i spokojnie. Takim legowiskiem może być kosz odpowiedniej wielkości wysłany wewnątrz starym, łatwym do czyszczenia kocem.

Zawsze pod ręką należy mieć drugi taki koc, aby móc je używać na zmianę. Jeśli poród przypada na ciepłą porę roku, suka zaś mieszka poza miastem, przygotujmy dla niej drewnianą skrzynię, a w charakterze podściółki miękką słomę owsianą lub siano; zmiana takiej podściółki nie sprawia żadnego kłopotu.

Na dzień przed spodziewanym porodem należy umyć suce Yorkshire Terrier brzuch i zewnętrzne narządy płciowe wodą z delikatnym mydłem i wytrzeć ją do sucha. Jeśli suka ma długą sierć, wytnij ją krzywymi nożyczkami wokół sutków i zewnętrznych narządów płcioych.

Tuż przed porodem suka nie przyjmuje pożywienia, jest niespokojna (zmienia miejsce, na którym leży, często kładzie się i wstaje, jęczy, od czasu do czasu popiskuje), oddycha ciężko, oddaje w niewielkich ilościach kał i mocz. Wtedy właśnie zaczynają się pojawiać, przybierające stopniowo na sile kurcze, wywoływane przez mięśnie macicy i tłocznię brzuszną.

Tuż przed porodem otwiera się szyjka macicy, płody zaś kolejno przemieszczają się w kierunku jej ujścia. Suka rodzi leżąc na boku. Po kolejnym mocnym kurczu z pochwy wypchnięte zostaje szczenię „ubrane" w błonę okołopłodową. Po przyjściu na świat każdego szczenięcia suka dźwiga się na przednie nogi, rozgryza i zjada pęcherz okołopłodowy, przegryza pępowinę, intensywnie wylizuje szczenię i nosem podsuwa go do sutków. Zwykle łożysko ukazuje się razem ze szczenięciem lub tuż potem. Łożysko zawiera bardzo ważne dla suki substancje i dlatego stara się ona zjeść każde z nich. Jeśli suka rodzi więcej niż trzy szczenięta, kolejne łożyska należy usunąć, gdyż w przeciwnym razie zwierzę dostanie biegunki.

W zdecydowanej większości przypadków suka matka zgodnie z instynktem wypełnia nienagannie wszystkie matczyne obowiązki wobec wszystkich szczeniąt i nie wymaga żadnej pomocy. Dobrze będzie jednak jeśli podczas porodu i tuż po nim będziemy czuwać nad matką i jej dziećmi; nie zapomnijmy też, aby obok legowiska znajdowała się zawsze miseczka ze świeżą wodą.

Zdarza się jednak, zwłaszcza w pierwszym okresie porodu, że suka nie jest w stanie dosięgnąć szczenięcia w chwili jego wyjścia ze szpary sromowej. W takim przypadku, a także wówczas, co rzadko się zdarza, gdy suka nie objawia macierzyńskiego instynktu, musimy szybko pomóc rodzącemu się szczenięciu. Umyj dokładnie ręce wodą z mydłem, rozerwij palcami lub przetnij delikatnie zdezynfekowanymi w spirytusie nożyczkami pęcherz okołopłodowy i w pierwszym rzędzie wydobądź z pęcherza pyszczek szczenięcia, aby nie zachłysnęło się płynem płodowym, a zaczerpnęło w płuca powietrza. Następnie przewiąż pępowinę w dwóch miejscach nasączoną spirytusem nitką w odległości najpierw 4 cm, a następnie 6 cm od brzuszka noworodka, przetnij nożyczkami pomiędzy przewiązkami, a miejsce przecięcia posmaruj jodyną. Na zakończenie wytrzyj szczenię kawałkiem gazy, podsuń matce, aby je oblizała i przyłóż do sutka.

Szczenięta przychodzą zwykle na świat co 1520 minut, zdarza się jednak, że przerwy mogą dochodzić do 2 godzin. Zwykle poród trwa od kilku godzin do całej doby. Jeśli natomiast poród nie przebiega normalnie (trwa dłużej niż dobę, a kurcze wyraźnie osłabły, matka utraciła siły, a wszystko wskazuje, że nie urodziły się jeszcze wszystkie szczenięta), trzeba wezwać lekarza weterynarii.

Po zakończeniu porodu, kiedy szczeniaki napiją się mleka matki, suka zaś odpocznie, należy jej obmyć okolicę brzucha i zewnętrzne narządy płciowe ciepłą wodą z mydłem, wytrzeć do sucha czystą szmatką i zmienić podściółkę.

Dopóki szczenięta nie zaczną jeść samodzielnie i nie zostaną odstawione od matki, suka zlizuje i zjada ich wydzieliny.

Niektóre yorki, niezależnie od tego czy były już kryte czy nie, pod wpływem zmian hormonalnych manifestują wszystkie oznaki ciąży, włącznie ze zbliżającym się porodem i instynktami macierzyńskimi. Takie zachowanie nosi nazwę ciąży urojonej. Aby wyprowadzić sukę z takiego nienormalnego i szkodliwego dla jej organizmu stanu, trzeba zabrać jej wszelkie zabawki, które traktuje jak własne szczenięta, zlikwidować legowisko, zwiększyć czas spacerów. Jeśli powyższe zabiegi nie pomogą, wstrzymajmy podawanie pożywienia, prócz wody, na 24 godziny. Jeśli z sutków wydziela się mleko, ograniczmy płyny. W razie przedłużania się ciąży urojonej zasięgnijmy porady lekarza weterynarii.

Yorkshire Terrier karmiący małe wymaga codziennej opieki: trzeba dbać o jego higienę, zapewnić jej wartościowy pokarm, płyny, wyprowadzać regularnie na spacer.

W trakcie porodu i zaraz po nim nie zabierajmy szczeniąt matce, gdyż stanie się to zarzewiem niepokoju tak matki, jak i dzieci i nie przyniesie żadnego pożytku. Odłączać szczenięta od matki można tylko na krótko i tylko wówczas, kiedy to jest naprawdę konieczne (spacer, ważenie szczeniąt, ich dokarmianie). Szczenięta można odstawić od matki dopiero wówczas, kiedy ukończą 3540 dzień życia.

W ciągu czternastu dni po porodzie, a czasami nawet dłużej suka wydziela z pochwy śluzowaty płyn, początkowo dość ciemnej barwy, potem coraz jaśniejszej. Jeśli upławy trwają dłużej i wyróżniają się cuchnącym zapachem, zwróćmy się do lekarza weterynarii.

Aby szczenięta nie drapały sutek matki, po ukończeniu przez nie 12 dni życia trzeba obciąć im pazurki cążkami do paznokci. Jeśli szczenięta pozostaną z matką aż do ukończenia 45 dnia życia, po upływie kolejnych dwunastu dni ponownie przytnijmy im pazurki.